Fly4free.pl

25 maja

Trasa dnia: Monte Brasil + okolica

Ech, to już ostatni dzień naszego pobytu na Terceirze (ale nie koniec pobytu na Azorach ;)) Przed południem udało nam jeszcze się wybrać na półwysep Monte Brasil (znajduje się tuż koło Angry). Do samej góry wejść nam nie było dane, zabrakło czasu, ale zdążyłyśmy zauważyć, że na pewno warto tam się wybrać, gdyby ktoś się nad tym zastanawiał ;) Z Monte Brasil jest piękny widok na całą Angrę, jak też wybrzeże Terceiry.





Prawie obok z Monte Brasil znajduje się bardzo fajny plac zabaw dla dzieci, jak też plac ćwiczeń dla dorosłych. Na pewno polecam! :)Dziękuję za komentarze :) Na Flores i Corvo nie byłam, ale chętnie w swoim czasie tam się wybiorę ;) Tymczasem ciąg dalszy mojej relacji...

Pico, Faial, Sao Jorge (25.05 – 31.05)

Szkoda było żegnać się z Terceirą, bo jednak zostały nie zaliczone piesze szlaki, jak też nie wszystkie jaskinie były obejrzane, ale cóż, następne wyspy czekały ;)

Lot na wyspę Pico trwał jedynie ok. 30 min., ale pogoda zmieniła się diametralnie. Wyspa spotkała nas pełnym słońcem, zupełnie innymi gatunkami roślin. Wszędzie był widoczny powulkaniczny krajobraz, tzn. rosną małe krzaki albo zupełnie drobna trawa, drzew prawie w ogóle nie ma. Z drugiej strony pełno tam jest winorośli, a dokładnie pól przedzielonych kamieniami na kształt siatki, dzięki czemu winogrona są chronione przed wiatrem i mogą szybciej dojrzewać.

Na lotnisku znowu uzupełniłyśmy nasze zasoby o mapy wysp centralnych (Pico, Faial oraz Sao Jorge), a potem taksówką dojechałyśmy do hotelu (koszt taksówki 12€).
Tym razem nocowałyśmy w Villa da Madalena (http://www.villadamadalena.com/). Był to nasz zdecydowanie najdroższy do tej pory hotel na Azorach, ale z drugiej strony też najbardziej komfortowy. Hotel znajduje się w mieście Madalena, lokalizacyjnie jest umieszczony na wzgórzu, dlatego z okien hotelu oraz balkonu widać nie tylko ocean, ale też sąsiednią wyspę Faial. Wspaniała miejscówka jednym słowem!

26 maja

Trasa dnia: wyspa Faial: Peter Cafe Sport (muzeum scrimshaw) –
Vulcão dos Capelinhos – krater Caldeira – Porto Pim (Senhora da Guia) – Marina da Horta

Od czego by tu zacząć… Na wyspie Faial byłyśmy tylko przez 1 dzień, niestety, ale jak powiedziałaby moja jedna znajoma optymistka, dzięki temu mamy po prostu niepodważalny powód, by tam wrócić! :D Mam nadzieję, że dokładnie tak będzie i że pewnego dnia tam powrócę, by nadrobić zaległości, a z pewnością jest co tam robić ;)

W celu zaoszczędzenia czasu i ułatwienia sobie zwiedzania na Faial wynajęłyśmy samochód, dlatego o komunikacji publicznej na tej wyspie nic napisać nie mogę. Samochód wypożyczyłyśmy znowuż przez Ilha Verde (tzn. za pośrednictwem Economy Car Rentals).



Na wyspę dostałyśmy się promem (czas w podróży – 30 min., koszt 3,4 €).





Zwiedzanie wyspy rozpoczęłyśmy od spaceru po mieście Horta (stolica Faial), trzeba było koniecznie wejść do Peter Cafe Sport – tradycyjnej kawiarni żeglarzy z całego świata. Na ścianach, na suficie, dosłownie wszędzie w kawiarni pełno jest flag z całego świata (polska również była i to nie jedna ;)) Menu jakoś specjalnie nie zachwyca, ale herbatę albo kawę jak najbardziej zamówić można :)

W tym samym miejscu, tyle że na piętrze Peter Cafe Sport znajduje się Museu do Scrimshaw (wejście kosztuje 2 €) – muzeum rzeźby wykonanej na zębach lub kości wielorybów, niektóre przedstawione eksponaty pochodzą z 1884r. Warto wejść do tego muzeum, bo gdzie indziej można zobaczyć tego typu arcydzieła… Z drugiej strony to dobrze, że tego typu sztuka dotyczy już raczej przeszłości, niż przyszłości, bo szkoda wielorybów. Jeszcze trochę i wiele gatunków wielorybów może po prostu zniknąć z oceanów, niestety.





Dalej ruszyłyśmy do pozostałości po wulkanie Vulcão dos Capelinhos. Wybuch wulkanu nastąpił wcale nie tak dawno w 1957r., w wyniku którego wyspa Faial powiększyła się o 2,5 km nowego terytorium. Na szczęście nikt nie zginął, wszyscy zdążyli się ewakuować. Teraz to miejsce wzbudza podziw, jeżeli chodzi o swoją wielkość, czarną ziemię albo bardziej pozostałości popiołu i lawy.







Jak najbardziej można wejść na sam krater, widoczny jest stamtąd piękny krajobraz, duża ilość mew.







Krater Caldeira nie udało się nam zobaczyć, w tej części wyspy była zbyt duża mgła, widoczność sięgała jakieś 10-15m. Szkoda, ale to, co zobaczyłyśmy w drodze do góry, to było nasze ;)







Chciałabym jeszcze wspomnieć o Porto Pim (Senhora da Guia). Jest to półwysep, który znajduje się tuż obok Horty. Koniecznie trzeba tam pojechać albo wejść pieszo (jak najbardziej da się to zrobić ;)). Z góry jest widoczna nie tylko Horta, ale też cała wyspa Faial, jak też Pico. Tu też znajduje się chyba najlepsza na całych Azorach plaża (szeroka, piaszczysta i z ciepłą wodą, co jest chyba najważniejsze! ;))



Na wyspie Faial wszyscy turyści podziwiają też port Marina da Horta, a dokładniej oglądają wszystkie malowidła pozostawiane przez żeglarzy (wcześniej malowano „na szczęście”, by szczęśliwie dopłynąć do celu, a dziś nowe rysunki zostawia się bardziej w celu zachowania tradycji. Cóż można i tak :)) My z kolei podziwiałyśmy nie tylko rysunki, ale też mega drogie jachty… ;)





Dziękuję wszystkim za kolejne komentarze :) Azory ładne są i tyle, cóż tu więcej dodać, aczkolwiek rzeczywiście nie jest to kierunek dla każdego ;) I kontynuuję swoją relację ;)

27 maja

Trasa dnia: wyspa Sao Jorge

Na tej wyspie byłyśmy tylko przez 1 dzień. Szkoda, ale ile trzeba by mieć urlopu, by móc dokładnie zwiedzić każdy zakątek Azorów?! Teraz przynajmniej nie muszę się zastanawiać, gdzie mogę spędzić każdy następny urlop, starczy rozrywki na całkiem sporą ilość urlopów ;)
Wracając do relacji… :) Z Pico na Sao Jorge dopłynęłyśmy promem (zajęło nam to 1 godz. 20 min. oraz 10 € koszt biletu w jedną stroną. W trakcie podróży można nie tylko obserwować delfiny, ale przy odrobinie szczęścia można też zobaczyć wieloryby! W naszym przypadku udało się z daleka wypatrzeć, jak wieloryb puszcza fontanny :)



Na Sao Jorge również wypożyczyłyśmy samochód. 1 dzień to zbyt mało, by korzystać z transportu publicznego. Z drugiej strony, jeżeli wynajęcie samochodu nie wchodzi w grę, to lepiej zobaczyć cokolwiek, niż nic! ;)

Nasze następne autko ;)


Jakiejś specjalnej trasy w przypadku Sao Jorge nie układałyśmy. Jechałyśmy przed siebie wzdłuż wybrzeża, zatrzymując się na wszystkich możliwych punktach widokowych.









Widziałyśmy kolejne azorskie wodospady, znowu liczne kapliczki ku czci Ducha Św.





Udało nam się znaleźć i spróbować tradycyjne dla wyspy Sao Jorge ciastka – Espécies ;) , Zobaczyłyśmy, jak Azorczycy uprawiają kawę, a potem suszą, mielą i dają przepyszną kawę do spróbowania turystom! ;) Otóż pochwalę się, że dla nas również zrobiono świeżutką kawę z ziaren, a potem pokazano domową uprawę :D Gdyby ktoś był zainteresowany, proszę odnotować sobie miejscowość Fajã dos Vimes ;)









Z powodu dużej mgły, dotyczyło to zwłaszcza terenów położonych w górach, niestety, nie udało się zbyt dużo zobaczyć. Z drugiej strony (coż za wspaniała wiadomość! ;)) musimy koniecznie tam wrócić, bo ewidentnie pozostały braki w zwiedzaniu :D Tak na marginesie Sao Jorge jest moim zdaniem doskonałym miejscem na liczne górskie wędrówki. Stopień trudności pewnie jest w zasięgu niemal każdego, z kolei ilość szlaków jest przeogromna + ze wszystkich wysp na których byłyśmy, na Sao Jorge turystów można chyba było policzyć na placach jednej ręki ;)

I jeszcze jedno miejsce, które udało nam się jakimś trafem zaliczyć :) Istnieje opinia, że na Sao Jorge jest produkowany najlepsze ser w całej Portugalii. Trudno mi do tego się ustosunkować, bo raczej nie jestem znawcą serów ;), ale chętnie skorzystałam z okazji zobaczenia i podziwiania domowej manufaktury zajmującej się produkcją sera! :) Serownia, którą widziałyśmy, znajduje się w wiosce Santo Amaro. Żeby nie było nieporozumień, tam nie ma zorganizowanych wycieczek, ale na prośbę zainteresowanych życzliwi Azorczycy jak najbardziej pokazują to, w czym są dobrzy i co jest dla nich ważne. Mogłyśmy nie tylko zobaczyć, ale też spróbować wspomniany ser. W podziękowaniu za „wycieczkę”, jak też dla przyjemności własnego podniebienia kupiłyśmy odrobinę sera na „zaś” (niestety, nie mogłyśmy kupić całego kilkukilogramowego kawałka sera, easyjet raczej nie „zniósłby” takiej ilości bagażu podręcznego :D)





Ostatnie spojrzenie na Sao Jorge, Velas i prom zabiera nas z powrotem na wyspę Pico…





Wrażenia ze zwiedzania wyspy Pico są niżej ;) Jeżeli chodzi o wybór którejś wyspy, to 10 dni to jest dobry czas, by zobaczyć Sao Miguel (największą wyspę), a potem skupić się na wyspach centralnych, pomiędzy którymi można niewielkim kosztem przemieszczać się promem (mam na myśli Faial, Pico i Sao Jorge). Nie oznacza to jednak, że te wyspy są najładniejsze ;) Naprawdę wszystkie wyspy są piękne i warte zobaczenia, jak też różnią się między sobą, dlatego trudno wybrać tę "naj". Osobiście chciałabym wrócić na każdą z tych wysp, a przecież nie widziałam jeszcze Flores i Corvo (też podobno wyjątkowe), Graciosa, Santa Maria... Po powrocie z wyjazdu proszę podzielić się wrażeniami ;)

-- 05 Wrz 2015 22:53 --

Cieszę się, że moja relacja komuś się przydaje, więc kontynuuję ;)

28 maja

Trasa dnia: wejście na górę Pico



Wejście na Pico trudno opisać… Z jednej strony na Pico może wejść absolutnie każdy, ponieważ od strony umiejętności technicznych nie ma jakichś specjalnych wymagań. Z drugiej strony wejście na górę jednak wymaga dużo sił, energii i chociaż podstawowych zasad bezpieczeństwa (tzn. dobre obuwie trekkingowe, jak też przynajmniej 1l wody ze sobą). Góra Pico jest najwyższym szczytem Portugalii, znajduje się 2351m n.p.m. oraz 6098m mieści się pod wodą (dane z Wikipedii ;)) Góra rzeczywiście robi wrażenie zarówno przed wejściem, jak też w trakcie, a nawet po wejściu trudno uwierzyć, że tam weszłyśmy ;)

Z Madaleny do Casa da Montanha do Pico dojechałyśmy taksówką (20€). Myślałyśmy, że za wejście na szlak trzeba będzie coś zapłacić, ale nie, wejście było darmowe. Opłata jest pobierana tylko w sezonie, czyli w czerwcu-lipcu. W punkcie turystycznym Casa da Montanha do Pico powiedziano nam, na co mamy zwracać uwagę, co mamy robić, jeżeli się zgubimy; musiałyśmy wypełnić ankietę z naszymi danymi + podać orientacyjny czas powrotu; dostałyśmy krótkofalówkę na wypadek nieprzewidzianych okoliczności oraz poinformowano nas, że ewentualna akcja ratunkowa będzie kosztować nas co najmniej 1000 €. Podsumowując, załapałyśmy, że wejście na Pico to rodzaj bardzo odpowiedzialnego odpoczynku :)

W Casa da Montanha panowała tak duża mgła, że wydawało się, że nasze wejście tego dnia kompletnie nie ma sensu, że przecież przy takiej widoczności nic nie zobaczymy… Na szczęście im byłyśmy wyżej, tym intensywniej świeciło słońce, tym ładniej było wkoło, aż w którymś momencie zupełnie zniknęłyśmy za chmurami ;)







Obowiązkowo trzeba zabrać ze sobą krem przeciwsłoneczny! Szkoda skóry ;) Słońce jest na tyle intensywne, że bardzo łatwo się spalić :)



Z powodu bliskiej odległości od lotniska było widać, jak lecą samoloty…



Dzień w każdym razie był udany, chociaż wieczorem już ledwo ciągnęłyśmy te nasze nogi… :) Czasowo wejście nam zajęło ok. 3,5h, zejście ok. 3h.

Na Pico polecamy restaurację Restaurante Marisqueira Ancoradouro w Areia Larga (to jest niedaleko Madaleny, nam spacer wzdłuż wybrzeża zajmował ok. 15 min). Jeżeli chodzi o restaurację, to mają wspaniałą obsługę, jeszcze lepsze jedzonko, przepiękny widok na ocean oraz wyspę Faial z tarasu, jak też ceny są dość przystępne. Trafiłyśmy do tej restauracji z polecenia miejscowych i również polecamy! ;)





29 maja

Trasa dnia: Vinhas da Criação Velha (szlak nr PR5PIC – wszystkie szlaki można sprawdzić tu http://trails.visitazores.com/en/trails-azores)

Szlak zaczyna się w Porto do Calhau oraz kończy się w Areia Larga (dokładnie tej miejscowości, w której znajduje się wyżej polecana przez nas restauracja :)) Szlak sam w sobie jest bardzo łatwy i wyciszający, powiedziałabym. Idzie się wzdłuż winorośli, potem wzdłuż oceanu, cały czas nie tracąc z widoku wyspy Faial. Czasowo spacer zajmuje ok. 2-3h.