Fly4free.pl

W trakcie poszukiwań Miradouro da Boca do Inferno zobaczyłyśmy wiele innych pięknych tras, punktów widokowych. Niestety zabrakło nam czasu, by podążać każdą ścieżką. Niektóre szlaki zaliczyłyśmy częściowo, niektóre punkty widokowe widziałyśmy z daleka… Właśnie w tym dniu każda z nas stwierdziła, że na Azory musimy jeszcze wrócić, bo przecież tyle nie zdążyłyśmy…















Ponta da Ferraria („gorący ocean”) – niestety, nie udało nam się doświadczyć „gorącej” kąpieli w oceanie. Trochę trudno było przewidzieć, o której uda nam się do tego miejsca dotrzeć, a przypływy i odpływy też nie chciały dostosować się do nas… :D W Internecie jest sporo opinii, że jest to wyjątkowe miejsce i ciekawe zjawisko, no ale cóż, mamy kolejny powód, by kiedyś powrócić na Azory :) Tym niemniej widoki w Ponta da Ferraria również są przepiękne :)







21 maja

Samolot na Terceirę leciał o 13.10, dlatego przed południem udało nam się zobaczyć jeszcze 2 parki miejskie (jeden płatny – Jardim José do Canto, drugi bezpłatny - Jardim Antonio Borges). Bardziej przypadł nam do gustu park bezpłatny ;)



A zatem ciąg dalszy wyprawy... ;)

Terceira (21.05 – 25.05)

Długość lotu São Miguel – Terceira wynosi ok. 40 min. Samolot, który realizuje ten lot, jest sporo mniejszy od tego, co sprowadził nas z Lizbony do Ponta Delgady, podróż minęła przyjemnie i bezpiecznie :) Z lotniska do miasta Angra do Heroísmo (stolicy Terceiry) dojechałyśmy taksówką (koszt 17 €), zajęło nam to mniej więcej 30 min. Można było jechać autobusem, koszt dojazdu byłby wtedy trochę niższy, ale przy takiej opcji trzeba zaliczyć przesiadkę w Praia da Vitória, ponieważ bezpośredniego połączenia lotnisko – Angra nie ma. Głównie ze względu na bagaż stwierdziłyśmy, że jednak wolimy taksówkę. Tradycyjnie zanim opuściłyśmy lotnisko, zaliczyłyśmy punkt informacji turystycznej i tym sposobem byłyśmy zaopatrzone we wszystkie możliwe bezpłatne mapy i rozkłady jazdy. ;)

Nocleg był zamówiony w Casa de Hospedes Isaias w Angra do Heroísmo. Jest to niewielki pensjonat, który zapewnia pokoje z własną łazienką oraz wspólną kuchnią. Warunki skromne, ale było w miarę czysto, ręczniki wymieniano codziennie, a co ważniejsze było naprawdę tanio (nam wyszło ok. 12 €/os. za noc). Do centrum miasta dochodziłyśmy pieszo za jakieś 10 min. Podsumowując, chyba całkiem ciekawa oferta noclegowa ;)

Po zakwaterowaniu się udałyśmy się na pierwszy spacer po Angrze. Jakie wrażenia? Ładne, zadbane, niewielkie miasto. Turystów bardzo mało (na pieszych szlakach, jak się później okazało, w ogóle prawie nigdy nikogo nie widziałyśmy), a więc super kierunek dla spokojnego odpoczynku :)









22 maja

Trasa dnia: Angra do Heroismo – Sao Mateus da Calheta – Serreta – Serreta Lagoinha – Serreta – Angra do Heroismo

Do Sao Mateus da Calheta (malutka wioseczka niedaleko Angra do Heroismo) dojechałyśmy taksówką (koszt 6 €), ponieważ autobusy jeżdżą dość rzadko, więc wyszło nam, że mniejsze odległości spróbujemy pokonywać taksówką, z kolei na większe odległości musimy łapać autobus, by zbyt dużo nie przepłacać za transport.

Co jest ciekawego w Sao Mateus da Calheta? Byłyśmy w muzeum wielorybnictwa (znajduje się bezpośrednio w porcie tej miejscowości), ale nic ciekawego tam nie zobaczyłyśmy, więc naszym zdaniem nie warto tam iść. Oprócz muzeum w Sao Mateus da Calheta tuż przy wjeździe do portu znajduje się restauracja Beira Mar, którą na pewno warto uwzględnić w planach pobytu na wyspie. Na pierwszy rzut oka budynek wcale nie przypomina restauracji, ale zdaniem miejscowych jest to najlepsze miejsce na kolację na całej wyspie. Cóż, możemy tylko potwierdzić, że podawane jedzenie jest przepyszne, z kolei ceny są najniższe ze wszystkich, które widziałyśmy na Azorach. Np. pokaźnych rozmiarów drugie danie z różnymi gatunkami ryb kosztuje 8-12 €, koszt zupy 1,5 – 3 €, a co ważniejsze wszystkie owoce morza są naprawdę świeże (nieraz widziałyśmy, jak tuż przed otwarciem restauracji pracownicy wnosili jeszcze mokre i prosto z portu różnego rodzaju mięczaki).

Ciekawe spostrzeżenie, że na Azorach wciąż przestrzegają zasady, że dania ciepłe podaje się w restauracjach wyłącznie od 12 do 15 godz. i potem od 18.30 do 23. Być może mało jeszcze w swoim życiu podróżowałam, ale przyzwyczaiłam się do tego, że w Europie za pieniądze (żeby nie było ;)) dla turystów robione jest wszystko. Pasuje każda godzina, by turystę nakarmić, byle by na tym można było zarobić. :D Cóż, mieszkańcom Azorów chyba na tym nie zależy. Nieważne, że turysta jest już głodny o 16-17 godz., musi i tak swoje odczekać do 18.30, a nieraz i do 19 godz., zależy od restauracji. ;) Otóż wiele razy musiałyśmy czekać, aż nam „łaskawie” otworzą restaurację… Dziwne uczucie, jak się siedzi pod restauracją albo jeszcze lepiej trzeba ustawić się w kolejkę, by w końcu się najeść (przed ww. Beira Mar kolejki były zawsze, dlatego warto pomyśleć o wcześniejszej rezerwacji, chociaż nam akurat zawsze udawało się znaleźć jakieś wolne miejsce) :D









Szlak pieszy Serreta Lagoinha zaczyna się i kończy w miejscowości Serreta. Do wioski Serreta dojechałyśmy autobusem (koszt biletu ok. 3 €), miejscowi, którzy jechali wraz z nami w autobusie, zadbali o to, by kierowca zatrzymał się dokładnie przed wejściem na szlak. Gościnność mieszkańców Azorów robi naprawdę duże wrazenie! :)

Serreta Lagoinha jest to malutkie jezioro, które znajduje się dość wysoko npm. Droga do jeziora powinna była nam zająć 2-3 godz. (7 km), jednak zajęła nam sporo więcej, ponieważ trochę pobłądziłyśmy i ostatecznie szłyśmy swoim „szlakiem”. :D Sam w sobie szlak nie jest trudny, prowadzi przez las, na otwartych przestrzeniach widać ocean, a nawet wyspę São Jorge. W ciągu całego dnia na szlaku widziałyśmy tylko 2 turystów, resztę czasu byłyśmy tylko my i las, ptaki, przepiękne widoki i szum oceanu… ;)









23 maja

Trasa dnia: Angra do Heroismo – Praia da Vitoria – Baias Agualva – Biscoitos – Sao Mateus da Calheta – Angra do Heroismo

Trasę tego dnia również odbyłyśmy częściowo autobusem (do Praia da Vitoria, koszt biletu ok. 2-3 € + z Quatro Ribeiras do Biscoitos i potem z powrotem z Biscoitos do Sao Mateus da Calheta), częściowo taksówką (z Praia da Vitoria do początkowego punktu pieszego szlaku Baias Agualva – koszt taksówki 15 €).

Praia da Vitoria jest to również niewielkie miasto, jeszcze mniejsze niż Angra do Heroismo. Jest tam dość duża piaszczysta plaża i to byłoby na tyle. W każdym razie spędziłyśmy tam niewiele czasu, zaliczyłyśmy spacer przez centrum, zajrzałyśmy na miejscowy targ rybny i to tyle.





Z kolei pieszy szlak Baias Agualva w rzeczywistości był o wiele ciekawszy, niż spodziewałyśmy się. Jest to bardzo malowniczy szlak wzdłuż wybrzeża. Stopień trudności jest prawie żaden, może na początku jest nieco trudniejsze podejście w górę. Natomiast w większości jest to po prostu przyjemny spacer, podczas którego można wypatrywać mewy oraz płynące gdzieś daleko stateczki. Jest tam naprawdę bardzo ładnie, więc polecam tę wędrówkę ;)







W Biscoitos warto zobaczyć, a może też i wykąpać się w Piscinas naturais dos Biscoitos. To są tzw. „baseny naturalne”, czyli coś w rodzaju zatoki/basenu, które są oddzielone od reszty oceany oraz większych fal kamieniami. Dodatkowo jest zapewnione bezpieczne zejście do wody. Przy ciepłej pogodzie jest tam sporo kąpiących się osób.



Do wody ostatecznie nie weszłyśmy, ale za to spróbowałyśmy miejscowe lody Quinta dos Açores. Coś w tych lodach jest, mają swój specyficzny smak. Może to kwestia mleka od szczęśliwych azorskich krów?! ;) Warto w każdym razie spróbować! Fabryka Quinta dos Açores znajduje się niedaleko Angra do Heroismo, dlatego chętni mogą kupić te lody nie tylko w sklepach, ale też w kawiarni tuż przy fabryce :)



Chciałabym zwrócić również uwagę na kolorowe domki Azorczyków. Bardzo nam się podobają! Prawie na wszystkich domach jest wbudowana płytka z obrazem jakiegoś świętego, myślę, że pewnie chodzi o opiekuna tego domostwa. Wszystkie domy są oczywiście zadbane oraz wywołują naprawdę pozytywny nastrój :)









Dzień wydawałoby się, że już kończy. Mogłabym wspomnieć o zaliczonej jeszcze tego dnia kolacji w Sao Mateusz w restauracji Beira Mar, ale tak się złożyło, że to nie było jeszcze wszystko, jeżeli chodzi o różnego rodzaju doświadczenia i wrażenia ;)
Okazało się, że z powodu nadchodzących Świąt Zesłania Ducha Świętego na ulicach wioski została zorganizowana najprawdziwsza miejscowa korrida! Na szczęście na Azorach nikt nie męczy byków. Miejscowa korrida polega na tym, że uwiązany i przetrzymywany na bardzo długiej linie przez 6-7 facetów byk jest wypuszczany na ulice wioski, by gonić tych śmiałków, którzy odważą się go drażnić albo po prostu wejść mu w drogę. Ile było emocji… Otóż z ciekawości podeszłyśmy, by zobaczyć, jak to widowisko wygląda. Zaznaczę, że byłyśmy całkiem daleko od byka, jak też obserwowałyśmy imprezę z pewnej wysokości, ponieważ byłyśmy na pewnym podwyższeniu. Niespodziewanie facet, który uciekał przed bykiem, jakimś cudem wskoczył albo został wciągnięty przez innych ludzi na to podwyższenie, na którym między innymi my byłyśmy. I co myślicie? Byka to nie zatrzymało! Byk również wskoczył na to podwyższenie i zaczął biec w naszą stronę… Emocje sięgały zenitu, pięta nie nadążały za resztą ciała, ponieważ kto wiedział, że byk potrafi tak wysoko skakać?! :D Oczywiście, nikomu nic się nie stało, ale na pewno już wiemy, dlaczego korrida jest tak lubiana wśród Azorczyków i nie tylko ;)



24 maja

Trasa dnia: Algar do Carvao – dookoła wyspy

Tego dnia wynajęłyśmy samochód (Fiat Panda z firmy Ilha Verde przez Economy Car Rentals). Ilha Verde spodobała nam się zdecydowanie mniej, niż poprzednia firma w Ponta Delgada. Samochód, jeżeli nie chcesz dopłacać, trzeba było odbierać bezpośrednio na parkingu firmy Ilha Verde, zawsze był blokowany depozyt na karcie kredytowej, a co gorsze ściągnięcie blokady następowało jakieś 7 dni po oddaniu samochodu. Więcej minusów, na szczęście, nie było.

W ciągu dnia zdążyłyśmy pojechać nie tylko do jaskini Algar do Carvao, ale też zrobić kółko wokół większej części wyspy, zatrzymując się i podziwiając większość punktów widokowych. 1 dzień w zupełności wystarcza, by objechać wyspę dookoła. Jeżeli ktoś planuje piesze wędrówki, to taniej jest dojechać do szlaków autobusem albo taksówką.

Algar do Carvao jest to ogromna jaskinia, a dokładniej krater powulkaniczny, który obowiązkowo trzeba zobaczyć, będąc na Terceirze. W jaskini można podziwiać stalagmity i stalaktyty, na samym dole znajduje się jezioro, które latem często wysycha, a zimą znowu się pojawia. Wejście do jaskini kosztuje 5 € albo 8 €, jeżeli kupić bilet łączony na zwiedzanie 2 jaskiń (Algar do Carvao oraz Gruta Natal).





Niedaleko od Algar do Carvao znajduje się Furnas do Enxofre – cos podobnego do Furnas na wyspie Sao Migiel, ale znacznie mniejsze, jeżeli chodzi o rozmiar. Z ziemie przez szczeliny wydobywa się para siarki oraz dym, które są oznaką tego, że region jest wciąż aktywny sejsmicznie.



Najważniejsze wydarzenia dnia, które mogłyśmy zobaczyć, to liczne procesje z powodu Świąt Zesłania Ducha Świętego. Z przewodników turystycznych wiedziałyśmy, że na Azorach jest bardzo mocny kult Ducha Św., ale żeby aż tak… Zacznę od tego, że mają 2 dni wolnego z powodu tego świętego, nie mówiąc już o tym, że wiele osób świętuje przez cały tydzień. W cukierniach piecze się specjalne ciasta, słodycze…





Każda rodzina powinna mieć własną koronę św. Ducha, z którą potem w procesji idzie najmłodszy członek tej rodziny.





Wiele rodzin najpierw zdobi, a potem czeka na procesję w specjalnych wozach…





Zgodnie z tradycją tego dnia po procesji wszyscy dostają chleb jako symbol tego, że należy dzielić się z potrzebującymi. Z kolei po zakończeniu liturgii wszyscy mieszkańcy udają się do kapliczek św. Ducha, by tam wraz ze wszystkimi świętować ważne dla nich święto.